بایگانی دی ۱۴۰۰ :: دو سوم،خصوصی

ترسهام

خیلی وقته دلم میخواد بیام بنویسم

خیلی احتیاج دارم به نوشتن

اصلا دلم نمیخواد غر بزنم

میخواستم بنویسم در زمانه ای که انسانها هرکدام مشغول مسائل خودشان هستن

و دوستی نیس و کسی برای دردو دل بعد یادم افتاد گیرم که کسی هم بود شاید اون اثرو که نوشتن میزاره نمیزاشت

شایدم من چنین کسی رو ندارم شاید خیلیا دارن

یکسری حرفا هس که آدم میتونه جلو بقیه بگه یکسری رو نمیتونی بگی

چون ادم ممکنه نتونه راحت خودش باشه

یا ادمها موقع شنیدنت یروز قضاوتت میکنن چرا امروز اینطور گفتی دیروز اونطور گفتی

اما همین نوشتن ساده ب ادم کمک میکنه احساس و تفکرت رو درباره چیزی یا چیزایی ثبت کنی

نتیجه گیریتو حالا اشتباه یا درست

و بعدها که میخونی میفهمی امروزتو

یا میفهمی پیشبینی هات درست بوده یا نه

خیلی دلم میخواد هرشب بنویسم یا حتی هرروز اما نمیدونم کدوماشو میتونم عمومی کنم کدوماشو خصوصی

من از اول حدس میزدم دوسوم حرفام خصوصیه

تا ببینم اینبار چی