- ۹۸/۱۲/۲۳
- ۰ نظر
"وقتی چیزی پر رمز و راز، خیلی قوی باشد
شما قدرت نافرمانی نخواهید داشت."
شازده کوچولو
"مردم کره جنوبی خواهان ارتباط دوباره با مردم کره شمالی هستند امّا آن را فورا نمیخواهند، بسیاری از آنها نمیخواهند که این اتفاق در طول عمرشان بیفتد، بیشتر به این دلیل که هزینه ی آن به شکل غیر قابل قبولی بالا خواهد بود"
......
"همچنین مردم کره جنوبی همدیگر را به چشم انتقاد و تحقیر نگاه می کنند.ارزش نهادن به خود با پذیرفته شدن در بعضی دانشگاه های ممتاز و به دست آوردن شغل های معتبر با دست مزد بالا در شرکت های بزرگی مانند سامسونگ، هیوندا و ال جی تعریف می شود."
فرار از اردوگاه چهارده
نوشته بلین هاردن
چقدر درک این مطالب آشنا ست.چقدر آدم حس میکنه توی این شرایط ها زندگی کرده
عه پس اینطوره؟
خیلی وقتها آدما میگن که آرزو دارن یا خواسته ای اما در حقیقت نمیخواهند که تحقق پیدا کنه
وقتی به تلوزیون سه بعدی بدون عینکش نگاه میکنی تصاویر درهم برهم میبینی
اما وقتی عینک میزنی هم
جور دیگری میبینی
این روزها به دلایلی قسمتی از گفتگوهای شمس و مولانا رو خواندم
وقتی ازون حال و هوا و گفتگو ها میای بیرون و به اطرافت و اتفاقهای اطرافت نگاه میکنی
و مردم اطرافتو میبینی
و نظرات و گفتار اونها رو درباره اتفاقهای جریان زندگی می شنوی
شبیه همون عینک سه بعدی متوجه میشی چقدر دیدگاه ها با هم فرق میکنه
ااونها (شمس و مولانا) کجا بودند و ما کجاییم
البته بهتره بقول شمس من جمع نبندم و بخودم بپردازم
و سرمو بکنم توی یقه خودم و نَفس خودمو تماشا کنم
و به دنبال خطای دیگران نباشم
بهتره از گناهان خودم بگم
من آدمی که خیلی از کارهای به اصطلاح نیک و خوب رو انجام می دهم و در پی اون هدفی دارم
اینکه خدا منو ببینه و احتیاجاتمو برطرف کنه
من که بی چشمداشت نمیتونم ادم خوبی باشم
من که خیلی سخت میتونم ادمهایی که ازشون بدی دیدم و ببخشم
من که نمیتونم همه بنده های خدا رو یکسان دوست داشته باشم و بین نفس اونها و قسمت الهی اونها تشخیص قائل بشم
من که با خواندن همین مقدار مطلب جو میگیرتم فکر میکنم بیشتر از بقیه میفهمم
و پس الان من نیم سانت از بقیه جلوترم در رسیدن به کمال
من که همه ش میگم من و دنبال منم منم هستم
من که وقتی میبینم کسی توی اینستا کامنت گذاشته و بالادست هایی که باید به مردم خدمت کنند رو نفرین کرده لایک میکنم
من که فکر میکنم هرکسی که باعث دردو رنج من شده نباید وجود داشته باشه
آیا لایق زندگی ای هستم جز این روزهای ناراحت کننده که در کشورم شاهدم؟
هیچ فکر کرده ام که چقدر از مرگ می ترسم
تا حالا میدونستم؟
چقدر راحت دیدن خطا در دیگران.کم کاری ها و کم مسئولیتی های مسئولان
و من مسئول هیچ چیز نیستم!
مسئول هیچ رفتار و کردا اجتماعی نیستم مسئول گفته هایم در اینجا و انجا نیستم
مسئول تفکراتم نیستم
مسئول ارزوها و نفرینهایم نیستم
من همیشه حق دارم چون من هستم
و بقیه همیشه در اشتباهند
و چقدر شکسته شدن توسط خودم و گرفتن مچ خودم سخته
و چقدر دوست ندارم مسئول هیچ رفتار و گفتار و افکار خودم باشم
کاش هرکار میخواهم بکنم اما با خودم صادق باشم
زندگی امروز و سطح تفکر من خیلی به هم ارتباط داره
امیدوارم خداوند منو ببخشه و به راه راست هدایت کنه