صبر تلخست ولی..

رفته بودم یک گوشه داشتم بخودم میگفتم: اخه احمق جون.چالش برای این نیست که ادم هیچ خطایی توش انجام نده.الان تو ۲۵ روز که سر حرفت موندی.ساعتم از دوازده گذشته رفتیم تو ۲۶ روز.حالا مگه چی میشه یبارم شیطون گولت بزنه.برو یواشکی از پنجره نگاه کن

 

راست میگم.دیگه.اره حق با توئه.اصلا مگه میشه ادم یه قولی بخودش بده.و یذره هم نشکونتش؟

نمیدونم.بزار فکر کنم.فوقش همین امشب.

فقط یه لحظه.

و جالبِ یهو اینو دیدم:این نوشته رو قبل اینکه قولمو بخودم بشکنم

 

صبر تلخ است ولیکن برِ شیرین دارد
سلسله موی نگاران گل و نسرین دارد
خلوت دل بنما مخزن اسرار نهان
راز و رمزی است غم عشق که شیرین دارد
لطف پنهان خدا میوه صبر است شیرین
شهد شیرین بلا ، سفره رنگین دارد
جنت ار خانه ارباب عمل می باشد
چه خوش آن روی که رخساره سیمین دارد
محنت و غم به دل خویش نهان باید کرد
کنج  هر گوهر نابی به رخش چین دارد 
صبح دولت بدمد گر که خدا جلوه کند
هر سحر نور رخش ، گوهری از دین دارد
عاشقان آه سحر قفل بلا بگشاید
هر که با درد و بلا الفت دیرین دارد
صبر یعقوب رساند به وصال یوسف
هر که خود یوسف دل در چه تمکین دارد
بنده بهتر که برد عذر  خطا در برِ دوست
گر مرا دوست خطا پوش چه غم این دارد